“UNDER THE MISTLETOE” (EirFoyl feat. Nicky Boriban)
Dit jaar voelde Edwin Huits een onweerstaanbare drang om een kerstnummer te schrijven.
Verschillende persoonlijke en emotionele gebeurtenissen brachten hem tot dit moment van inspiratie.
Edwin heeft altijd al een diepe liefde voor Kerst gehad: de warmte, de tradities en de vreugde die het met zich meebrengt. Maar dit jaar voelde het alsof er meer was dan anders om dankbaar voor te zijn. Na een hartverwarmend Thanksgiving-diner met zijn bandleden, en een sprankelende akoestische show ter gelegenheid van het 150-jarig jubileum van de basisschool waar zowel zijn zoon als Bobby’s zoon leerlingen zijn, voelde Edwin zich bijzonder feestelijk.
Wat de feeststemming nog verder versterkte, was de recente samenwerking van de band met Takatsugu Izawa, een begenadigd saxofonist. Dit alles (en meer) gaf Edwin een heel dankbaar gevoel. Dankbaarheid voor: familie, muziek en de verbondenheid die deze tijd van het jaar met zich meebrengt. Tegelijkertijd dacht hij terug aan zijn eerste kerst in Japan, toen hij ver van huis, van vertrouwde gezichten en de kerstvieringen die hij ooit als vanzelfsprekend beschouwde, was. Dit jaar zou Bobby ook zijn eerste kerst in Japan doorbrengen, ver weg van zijn familie. Dit besef raakte Edwin diep: het kerstseizoen, dat voor velen een tijd van vreugde is, kan voor expats in het buitenland ook een periode van diepe eenzaamheid zijn, ver weg van de tradities, festiviteiten en familiebanden die ze zo missen.
Geïnspireerd door deze gevoelens van heimwee en nostalgie besloot Edwin een kerstlied te schrijven dat de emoties van mensen die ver van hun dierbaren leven vastlegde. Het werd een nummer voor expats, voor mensen in landen waar kersttradities minimaal of onbekend zijn, en voor degenen die de vertrouwde rituelen en de sfeer van een traditionele kerst missen. Het is ook een lied voor diegenen die rouwen om het verlies van een geliefde—door afstand, verlies of een relatiebreuk.
Toen Edwin begon met het componeren van de melodie, viel het hem op hoe natuurlijk het een Ierse, folky klank kreeg—iets wat bijna als een eerbetoon aan het geliefde kerstnummer Fairytale of New York voelde. Precies op dat moment ging de deurbel, en Bobby liep binnen. Het leek wel een magisch moment: de twee vrienden, beiden vervuld van de feestelijke sfeer en een gedeeld verlangen, schreven het nummer in slechts vijf minuten af. De tekst, hoewel oorsponkelijk bedoeld voor expats, bleek zo geschreven te zijn dat het zeker ook zal resoneren met iedereen die ooit verlangd heeft naar huis, naar een geliefde, of naar de tradities die Kerstmis compleet maken.
“Under The Mistletoe” is veel meer dan alleen een nummer over afstand of scheiding. Het is een universele hymne voor iedereen die verlangt om samen te zijn met degenen van wie ze houden, of ze nu dichtbij of ver weg zijn. De kracht van het nummer ligt in zijn eenvoud: het is een oprechte erkenning van de verdrietige gevoelens die de feestdagen kunnen meebrengen, maar ook een herinnering aan de vreugde die nog steeds bestaat in de verbindingen die we met anderen delen, ongeacht de afstand.
Met zijn ontroerende teksten, charmante melodie en tijdloze boodschap heeft Under The Mistletoe het potentieel om een nieuwe kerstklassieker te worden, die de harten van luisteraars over de hele wereld jarenlang zal raken. Het is het perfecte kerstnummer voor iedereen die ooit de bittersweet magie van het seizoen heeft ervaren—of ze nu samen met geliefden vieren, hen van ver missen, of hen in hun hart meedragen.
Trivia: Voor dit nummer daagden veel van de muzikanten zichzelf uit om een instrument te bespelen buiten hun gebruikelijke vakgebied. Zo pakte Jim bijvoorbeeld voor het eerst de banjo op en speelde hij ook de guitalele, terwijl Bobby experimenteerde met handbels. Holy speelde een type bas die hij nog niet eerder had gebruikt, en Takatsugu Izawa, bekend om zijn saxofoonspel, nam de fluit ter hand. Mihoko, normaal een tuba-speler, speelde de trombone voor dit nummer. Ami, een trompetist, speelde voor het eerst de Franse hoorn, en Edwin pakte ook verschillende instrumenten op die buiten zijn comfortzone lagen, waaronder een heel bijzonder instrument: de accordeon.
Het verhaal achter Edwin’s accordeon is bijzonder betekenisvol. Het instrument heeft oorspronkelijk toebehoord aan de jongere broer van zijn vader, die op tragische wijze al op zevenjarige leeftijd overleed aan kanker. Hoewel andere familieleden het instrument graag wilden erven, werd de accordeon uiteindelijk door Edwin’s grootmoeder aan hem nagelaten, kort voor haar overlijden. Geconfronteerd met de verantwoordelijkheid om dit familiekapitaal te bewaren, voelde Edwin de druk om het te leren bespelen.
Het maakt het nummer nog specialer dat dit diep persoonlijke instrument onderdeel uitmaakt van de opname, wat een extra laag betekenis toevoegt aan het nummer voor Edwin en voor iedereen die betrokken was bij de creatie ervan.
Credits:
Zang, akoestische gitaren, handbels en achtergrondzang – Bobby McMahon
Zang en achtergrondzang – Nicky Boriban
12-snarige gitaar, guitalele, banjo en achtergrondzang – Jim Lews
Contrabas – Holy
Drums, sleebellen, kerkklokken, celesta, bodhran, pauken, piatti, floor tom, snaredrum, trompet 1, dulcimer, Uilleann pipes, draailier, piano, windorgel, accordeon, Hammond orgel, programmering, alle arrangementen, en achtergrondzang – Edwin Huits
Viool en alle extra violen – Lucy Le Marquand
Saxofoons en fluit – Takatsugu Izawa
Trombone – Mihoko Satoh
Franse hoorn – Ami Kawahara
Trompetten – Riko Hasebe
Koor – Bobby McMahon, Jim Lews, Edwin Huits, Yuki Ishida, Kaito McMahon, Minato McMahon, Rie Huits, Maarten Huits, Nicky Huits, Takumi Federico, Naoki Federico, Giovanni Federico, Nicky Boriban en Charmaine Minami
Kinderen die in de gang spelen – Maarten Huits, Nicky Huits, Wendy Huits, Kaito McMahon, Minato McMahon en Hugo Ayers
Kerstfeest en wensen – alle bovenstaande mensen met de toevoeging van Shaun Ayers en Adam Ayan
Opgenomen in Studio HUITS, LLC. in Nishiharamura, Japan
Gemixt en geproduceerd door Edwin Huits
Mastering door Adam Ayan
Geschreven, gecomponeerd en gearrangeerd door: Bob Davidson McMahon, Edwin Mark Huits, James Andrew Lewis en Yuuki Hori
Apple Music:
https://music.apple.com/ie/album/under-the-mistletoe-feat-nicky-boriban-single/1785175504?ls
Spotify:
https://open.spotify.com/album/5LFMuWKlqxLtrisFNeQSBc?si=6kq-0d06SDmWeCC4mI-8eQ&utm_source=copy-link
“MIDSUMMER SUN”
EirFoyl’s nieuwste single, “Midsummer Sun” is een krachtig rocknummer dat luisteraars aanmoedigt om oude stigma’s af te werpen en hun ware zelf te omarmen. Dit nummer combineert op meesterlijke wijze rock- en grunge-elementen, waardoor een dynamisch geluid ontstaat dat indirect maar diep gevoeld is. Met zijn krachtige boodschap nodigt “Midsummer Sun” je uit om te stralen als je beste zelf, vrij van de last van de meningen van anderen. Dompel jezelf onder in deze muzikale ervaring en voel de energie van EirFoyl’s nieuwste release, “Midsummer Sun”.
Credits:
Zang, gitaar en achtergrond zang – Bobby McMahon
Elektrische/solo gitaren en achtergrond zang – Jim Lews
Basgitaar – Holy
Drums, keys en achtergrond zang – Edwin Huits
Koor: Bobby McMahon, Jim Lewis, Edwin Huits, Shaun Ayers, Junko McMahon, Kaito McMahon, Rie Huits, en Maarten Huits
Opgenomen in Studio HUITS, LLC. in Nishiharamura, Japan
Opgenomen en geproduceerd door Edwin Huits
Mastering door Adam Ayan
Geschreven, gecomponeerd en gearrangeerd door:
Bob Davidson McMahon, Edwin Mark Huits, James Andrew Lewis and Yuuki Hori
“HIGHER PLACES”
‘Higher Places’ van EirFoyl ontvouwt zich met de suggestieve klank van Jim’s slidegitaar, die doet denken aan een opstijgend vliegtuig – een knipoog naar de naam van hun band en het begin van hun muzikale reis.
Het nummer begint rustig met akoestische gitaren, en de zang van Bobby, aangevuld met de standvastige bas van Holy en de ingewikkelde strijkersarrangementen van Edwin, waarbij elke noot resoneert met de wereldwijde oorsprong van de band.
Aanvankelijk geworteld in Amerikaanse roots en singer-songwritertradities, evolueert het nummer naar een groots orkestrocklied. De aanstekelijk koorsectie in het lied nodigt luisteraars uit om mee te doen, terwijl een betoverende gitaarsolo de rillingen over de rug doet lopen. Deze transformatie is een bewijs van het vermogen van EirFoyl om genres naadloos te laten samensmelten, waardoor een sonische ervaring ontstaat die grenzen overstijgt.
Geïnspireerd door Edwins voormalige basisschoolleraar, Frank Batenburg, wiens ongepubliceerde melodie de oorsprong van het lied vormde, is ‘Higher Places’ meer dan alleen muziek; het is een gezamenlijke reis. Ontdekt tijdens een opnamesessie in Edwins opnamestudio in Nishiharamura (JAPAN), bliezen Bobby’s lyrische herinterpretatie en de collectieve visie van de band de compositie van Frank Batenburg nieuw leven in. Het resultaat is een aangrijpend verhaal over ambitie en eenheid, waarbij de unieke achtergrond van elk lid het geluidstapijt verrijkt.
Terwijl ‘Higher Places’ culmineert in een crescendo van emotie en muzikaal talent, belichaamt het het ethos van EirFoyl: een viering van culturele diversiteit, creatieve synergie en het meedogenloze streven naar muzikale uitmuntendheid.
Credits:
Zang, akoestische gitaar en achtergrond zang – Bobby McMahon
Elektrische/solo gitaren en achtergrond zang – Jim Lews
Basgitaar – Holy
Drums, Hammond orgel, orkestarrangementen en achtergrond zang – Edwin Huits
Opgenomen in Studio HUITS, LLC. in Nishiharamura, Japan
Opgenomen en geproduceerd door Edwin Huits
Mastering door Adam Ayan
Geschreven, gecomponeerd en gearrangeerd door:
Frank Batenburg, Bob Davidson McMahon, Edwin Mark Huits, James Andrew Lewis and Yuuki Hori